درمان بیماری نقرس

نقرس نوعی از بیماری آرتریت التهابی است. زمانی که اسید اوریک در بدن تجمع پیدا می کند می تواند باعث تشکیل کریستال هایی شود که برای مفاصل زیاد خوب نیست و باعث تحریک آن ها می شود. حملات نقرس ممکن است بعد از بیماری یا اسیب بروز کند. اولین نشانه ی این بیماری اغلب در در انگشت بزرگ پاست. نقرس در بیشتر موارد یک مفصل را در یک بازه زمانی مدنظر تحت تاثیر خود قرار می دهد اما می تواند به سایر مفاصل نیز شیوع پیدا کند و باعث قرمز شدن و تورم آن ها گردد. خوشبختانه نقرس قابل کنترل است. داروهایی که در این شرایط مورد استفاده قرار می گیرد به دو روش کمک کننده و مفید خواهد بود. اولا این داروها می توانند درد موجود در طول حملات نقرس را کاهش دهند و دوما قادر هستند تجمع اسید اوریکی که باعث بروز این شرایط می شود را کمتر نمایند.

چه چیزی باعث ایجاد بیماری نقرس می شود؟

همانطور که در ابتدای مقاله نیز ذکر کردیم، نقرس به خاطر تجمع ماده ای به نام اسید اوریک در خون ایجاد می شود. اگر بدن شما اسید اوریک زیادی تولید کند یا کلیه ها نتوانند آن را به درستی فیلتر نمایند، ممکن است مقادیر اضافی آن باعث ایجاد کریستال های ریز و تیزی شود که در اطراف مفاصل و داخل آن شکل می گیرد. همین کریستال ها به درد در مفاصل منجر می شوند.

مواردی که می تواند خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهد عبارت است از:

*چاقی، فشار خون بالا و دیابت
*وابستگان نزدیک مبتلا به نقرس
*مشکلات کلیوی
*خوردن غذاهایی همچون گوشت قرمز و غذاهای دریایی که باعث تجمع اسید اوریک می شود.
*نوشیدن مقادیر زیاد الکل

درمان نقرس

درد ناشی از حملات نقرس معمولا در عرض 3 الی 10 روز بهتر می شود. اما اگر این بیماری درمان شود می تواند به بهبود سریع تری بیانجامد.

داروهای غیر تجویزی:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی می توانند درد و تورم مفاصل در طول حملات نقرس را کاهش دهند. محبوب ترین این داروها شامل اسپرین، ناپروکسن و ایبوپروفن هستند. اگر در 24 ساعت اول از این داروها استفاده کنید، می توانید دوره حمله را کوتاه تر کنید. برای کاهش درد می توانید از یخ، استراحت، بلند کردن مفاصل نیز استفاده نمایید.

داروهای تجویزی:

پزشک ممکن است یکی از داروهای زیر را تجویز کند:
*ایندومتاسین
*کلشی سین برای کاهش التهاب
*استروئیدها( که به آن کورتیکواستروئید نیز می گویند)
*پروبنیسید به کلیه کمک می کند اسید اوریک اضافی را از بدن دفع نماید
*پگلوتیکاز باعث تجزیه اسید اوریک می شود
*آلوپورینول باعث کاهش تشکیل اسید اوریک می شود.
*فبوگزوستات تشکیل اسید اوریک را کاهش می دهد
*لزینوراد

تحریک پوستی در ناحیه آلت تناسلی

پوست در هر جایی از بدن که باشد فرقی ندارد در داخلی ترین یا سطحی ترین جای بدن در هر صورت به عنوان یک پوست می باشد که می تواند با نرمی و حساسیت خاصی نیز همراه باشد. تحریک پوستی در ناحیه آلت تناسلی یکی از مهم ترین دلایلی است که فرد می تواند متحمل درد و ناراحتی فراوانی نیز بشود. این تحریک پوستی در حقیقت طیف وسیعی از علائم را شامل می شود. شما می توانید یک فرد را در نظر داشته باشید که تنها با یک سری از جوش ها بر روی آلت خود و فرد دیگر نیز با یک سری از زخم های بزرگتر از یک جوش نیز مواجه شده و نگرانی هایی را تجربه می کند.

در حقیقت ممکن است که یک فرد در حالت عادی زمانی که خراسیدگی بر روی پوست دست او ایجاد می شود با درد زیادی همراه نباشد اما این موضوع در رابطه با آلت تناسلی به صورت کاملا زیاد فرق دارد. در حقیقت چنین فردی به دلیل وجود اعصاب زیاد در ناحیه ی مورد نظر ، درد را بیشتر از حد معمول خود تجربه می کند. پس پیشگیری از ابتلا به تحریک پوستی در ناحیه آلت تناسلی می تواند تا اندازه زیادی در سلامتی شما نقش بزرگی را ایفا کند.

اولین گام در پیشگیری رعایت اصول بهداشتی در مسائل جنسی می باشد. افرادی که معمولا زگیل از نوع تناسلی دارند جزء شایع ترین گروه های در معرض درد و خطر این بیماری می باشند. برخی از افراد به دلیل سوختگی های ناشی از گرما و . . . معمولا به نوعی   خودسرانه از پماد ها و داروهای مختلفی بهره می برند که هیچ یک از آنها نه تنها به درمان سوختگی کمکی نمی کند بلکه می تواند به بدتر شدن شرایط و حتی اضافه شدن تحریک پوستی در آلت تناسلی نیز منجربه شود.

سعی کنید تا در زمینه ی درمانی به نظر پزشک خود احترام بگذارید و به هیچ عنوان با او مخالفت نکنید. زیرا او از شرایط شما آگاهی بیشتری دارد و به همین دلیل داروهای خاص و درمان های مناسب تری را در نظر خواهد گرفت. اگر شرکای جنسی متعددی دارید یا در هر حالت از کاندوم به میزان زیادی استفاده می کنید حتما به اثرات پس از مصرف آن دقت داشته باشید. برخی از افراد معمولا پس از مصرف کاندوم به دلیل جنس لاتکسی که دارد حساسیت هایی را از خود نشان می دهند که این حساسیت ها به صورت تحریک پوستی خود را نشان می دهد . بنابراین این تحریکات مسئله ی جدی نیستند اما در صورت عدم توجه در نهایت به یک مسئله جدی تبدیل می شوند.

راه های تسکین باد گلو

باد گلو یک صدای نازیبایی است که معمولا به صورت یکباره از دهان شما خارج می شود. با شنیدن این صدا بسیار شوکه خواهید شد و نظر همه ی اطرافیان را به سمت خود جلب خواهید کرد. شاید شما هم همانند بسیاری از افرادی که از این مشکل یعنی باد گلو رنج می برند در پی یافتن راه حل هایی برای تسکین علائم آن باشید. در حقیقت برای تسکین بادگلو نیاز است تا تنها چند راه را در پیش بگیرید و با نتیجه واقعی آن مواجه شوید.

سعی کنید تا در زمان غذا خوردن هوای کمتری را به درون بدن خود راه دهید. در حقیقت عامل اصلی در ایجاد و یا تسکین باد گلو خود شما هستید. شما می توانید با رعایت یک سری از اصول ساده از این دردها جلوگیری کنید. پس در زمانی که قصد دارید تا غذایی را بخورید، حرف زدن را کنار بگذارید. علاوه بر آن اگر غذایی گرم همانند سوپ یا چای برای شما سرو می شود ، سعی کنید تا ولرم شدن این غذاها از آن ها مصرف ننمایید. زیرا همراه با قرار دادن یک قاشق از غذای گرم برای خنک کردن آن هوا را به بدن خود راه می دهید.

نوشیدنی های حاوی گاز را مصرف نکنید. امروزه یکی از نوشیدنی های  متداولی که بر سر سفره ها وجود دارند ، از نوع گازدار می باشند که در طعم های مختلف قرار دارند. در صورتی که برای شما امکان دارد از نوشیدنی هایی استفاده نمایید که تا حد امکان گاز نداشته باشند. همچنین سعی کنید تا نی را از غذاها و نوشیدنی های خود حذف کنید. نی خود عامل انتقال هوا به بدن و افزایش باد گلو خواهد بود.

افرادی که در طول روز از آدامس استفاده می کنند معمولا به همراه جویدن آدامس ها آب دهان بیشتری داشته و این آب دهان را قورت می دهند. آب دهان در صورتی که بیش از اندازه باشد در درون خود هوای زیادی دارد که می تواند موجب افزایش باد گلو شود.

غذایی که نفاخ باشد معمولا غذایی است که پس از مصرف با صداهای عجیبی از روده های خود مواجه می شوید. همچنین میزان باد گلو را در شما افزایش می دهند. بنابراین بهترین راه حل استفاده کمتر یا حذف این غذاها از زنجیره ی غذایی و جایگزین کردن با مواد غذایی مفید دیگر می باشد. در صورتی که میزان باد گلو با رعایت این راه کارهای ساده باز هم ادامه دار است ، بهتر است تا برای بررسی بیشتر به پزشک نیز مراجعه نمایید.