درمان بیماری نقرس

نقرس نوعی از بیماری آرتریت التهابی است. زمانی که اسید اوریک در بدن تجمع پیدا می کند می تواند باعث تشکیل کریستال هایی شود که برای مفاصل زیاد خوب نیست و باعث تحریک آن ها می شود. حملات نقرس ممکن است بعد از بیماری یا اسیب بروز کند. اولین نشانه ی این بیماری اغلب در در انگشت بزرگ پاست. نقرس در بیشتر موارد یک مفصل را در یک بازه زمانی مدنظر تحت تاثیر خود قرار می دهد اما می تواند به سایر مفاصل نیز شیوع پیدا کند و باعث قرمز شدن و تورم آن ها گردد. خوشبختانه نقرس قابل کنترل است. داروهایی که در این شرایط مورد استفاده قرار می گیرد به دو روش کمک کننده و مفید خواهد بود. اولا این داروها می توانند درد موجود در طول حملات نقرس را کاهش دهند و دوما قادر هستند تجمع اسید اوریکی که باعث بروز این شرایط می شود را کمتر نمایند.

چه چیزی باعث ایجاد بیماری نقرس می شود؟

همانطور که در ابتدای مقاله نیز ذکر کردیم، نقرس به خاطر تجمع ماده ای به نام اسید اوریک در خون ایجاد می شود. اگر بدن شما اسید اوریک زیادی تولید کند یا کلیه ها نتوانند آن را به درستی فیلتر نمایند، ممکن است مقادیر اضافی آن باعث ایجاد کریستال های ریز و تیزی شود که در اطراف مفاصل و داخل آن شکل می گیرد. همین کریستال ها به درد در مفاصل منجر می شوند.

مواردی که می تواند خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهد عبارت است از:

*چاقی، فشار خون بالا و دیابت
*وابستگان نزدیک مبتلا به نقرس
*مشکلات کلیوی
*خوردن غذاهایی همچون گوشت قرمز و غذاهای دریایی که باعث تجمع اسید اوریک می شود.
*نوشیدن مقادیر زیاد الکل

درمان نقرس

درد ناشی از حملات نقرس معمولا در عرض 3 الی 10 روز بهتر می شود. اما اگر این بیماری درمان شود می تواند به بهبود سریع تری بیانجامد.

داروهای غیر تجویزی:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی می توانند درد و تورم مفاصل در طول حملات نقرس را کاهش دهند. محبوب ترین این داروها شامل اسپرین، ناپروکسن و ایبوپروفن هستند. اگر در 24 ساعت اول از این داروها استفاده کنید، می توانید دوره حمله را کوتاه تر کنید. برای کاهش درد می توانید از یخ، استراحت، بلند کردن مفاصل نیز استفاده نمایید.

داروهای تجویزی:

پزشک ممکن است یکی از داروهای زیر را تجویز کند:
*ایندومتاسین
*کلشی سین برای کاهش التهاب
*استروئیدها( که به آن کورتیکواستروئید نیز می گویند)
*پروبنیسید به کلیه کمک می کند اسید اوریک اضافی را از بدن دفع نماید
*پگلوتیکاز باعث تجزیه اسید اوریک می شود
*آلوپورینول باعث کاهش تشکیل اسید اوریک می شود.
*فبوگزوستات تشکیل اسید اوریک را کاهش می دهد
*لزینوراد

تحریک پوستی در ناحیه آلت تناسلی

پوست در هر جایی از بدن که باشد فرقی ندارد در داخلی ترین یا سطحی ترین جای بدن در هر صورت به عنوان یک پوست می باشد که می تواند با نرمی و حساسیت خاصی نیز همراه باشد. تحریک پوستی در ناحیه آلت تناسلی یکی از مهم ترین دلایلی است که فرد می تواند متحمل درد و ناراحتی فراوانی نیز بشود. این تحریک پوستی در حقیقت طیف وسیعی از علائم را شامل می شود. شما می توانید یک فرد را در نظر داشته باشید که تنها با یک سری از جوش ها بر روی آلت خود و فرد دیگر نیز با یک سری از زخم های بزرگتر از یک جوش نیز مواجه شده و نگرانی هایی را تجربه می کند.

در حقیقت ممکن است که یک فرد در حالت عادی زمانی که خراسیدگی بر روی پوست دست او ایجاد می شود با درد زیادی همراه نباشد اما این موضوع در رابطه با آلت تناسلی به صورت کاملا زیاد فرق دارد. در حقیقت چنین فردی به دلیل وجود اعصاب زیاد در ناحیه ی مورد نظر ، درد را بیشتر از حد معمول خود تجربه می کند. پس پیشگیری از ابتلا به تحریک پوستی در ناحیه آلت تناسلی می تواند تا اندازه زیادی در سلامتی شما نقش بزرگی را ایفا کند.

اولین گام در پیشگیری رعایت اصول بهداشتی در مسائل جنسی می باشد. افرادی که معمولا زگیل از نوع تناسلی دارند جزء شایع ترین گروه های در معرض درد و خطر این بیماری می باشند. برخی از افراد به دلیل سوختگی های ناشی از گرما و . . . معمولا به نوعی   خودسرانه از پماد ها و داروهای مختلفی بهره می برند که هیچ یک از آنها نه تنها به درمان سوختگی کمکی نمی کند بلکه می تواند به بدتر شدن شرایط و حتی اضافه شدن تحریک پوستی در آلت تناسلی نیز منجربه شود.

سعی کنید تا در زمینه ی درمانی به نظر پزشک خود احترام بگذارید و به هیچ عنوان با او مخالفت نکنید. زیرا او از شرایط شما آگاهی بیشتری دارد و به همین دلیل داروهای خاص و درمان های مناسب تری را در نظر خواهد گرفت. اگر شرکای جنسی متعددی دارید یا در هر حالت از کاندوم به میزان زیادی استفاده می کنید حتما به اثرات پس از مصرف آن دقت داشته باشید. برخی از افراد معمولا پس از مصرف کاندوم به دلیل جنس لاتکسی که دارد حساسیت هایی را از خود نشان می دهند که این حساسیت ها به صورت تحریک پوستی خود را نشان می دهد . بنابراین این تحریکات مسئله ی جدی نیستند اما در صورت عدم توجه در نهایت به یک مسئله جدی تبدیل می شوند.

علل مهم در برافروختگی غیرطبیعی

برافروختگی حالتی است که شما نسبت به افراد موجود در اطراف خود به نوعی بیشتر از حد معمول احساسی از گرما دارید و دوست دارید تا برای کاهش این گرما به هر راهی دست بزنید. برخی از افراد لباس های خود را در آورده و در آب غوطه ور می شوند ، غافل از آنکه دلیل گرمای غیرطبیعی بدن شما چیز دیگری است و راه های دیگری برای درمان آن وجود خواهد داشت. پس سعی کنید تا در ابتدا علت برافروختگی و سپس درمان آن را بشناسید.

یکی از علائم اولیه برافروختگی قرمز شدن لپ ها می باشد. برخی از مواقع وجود استرس ها و خجالت و . . . می تواند دلیلی بر برافروخته شدن یا گرم شدن شما شود اما اگر بدون حضور هیچ عامل استرسی به ناگهان با این مشکل مواجه شدید قطعا مشکلی وجود دارد. در این زمان به کارهایی که قبل از گرم شدن انجام داده اید بیشتر فکر کنید. در حقیقت افرادی هستند که پیش از گرمای بیش از اندازه درونی بدن خود ورزش نموده اند یا از الکل استفاده کرده اند. این عوامل به خودی خود می تواند دلیل قانع کننده ای باشد اما در غیر این صورت باید بررسی های دقیق تری را انجام بدهید.

برخی از مواقع بیماری هایی در بدن شما وجود دارند که شاید از آن خبری نداشته باشید.به عنوان مثال وجود تغییر در میزان ترشح هورمون های تیروئیدی یا با پیشروی به سوی سن یائسگی می تواند این علائم مشاهده شود. پس در ابتدا برای مطمئن شدن از وجود یا عدم وجود بیماری بهتر است تا آزمایش خونی بدهید. این افراد به صورت ناگهانی دچار افزایش ضربان قلب می شوند و نمی توانند یک محیط گرم را تحمل کنند. اگر دائما در حال تجربه این احساس هستید از مصرف غذاهای محرک مثل غذاهای پر از ادویه خودداری نمایید.

سعی کنید تا شرایط کاری خود را تغییر دهید. وجود عاملی گرمایشی در نزدیکی بدن شما همانند نور مستقیم خورشید می تواند دلیلی بر برافروختگی زیاد در بدن شما باشد. تاریخچه ای از داروهای مصرفی خود بدانید تا در صورت سؤال از سوی پزشک بتوانید به آنها پاسخ بدهید. زیرا اطلاع از نوع داروها و میزان مصرف آنها می تواند به تشخیص علت اصلی کمک زیادی کند.